“Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet..” Het rijmpje uit mijn kindertijd kreeg voor mij een geheel andere lading nadat ik me besefte dat ik iets anders naar de wereld leek te kijken dan de meeste mensen om me heen. Ik was nog jong toen ik inzag dat ik dingen anders waarnam. Dingen die ik altijd als vanzelfsprekend had ervaren en waarvan ik in de veronderstelling was dat iedereen hetzelfde zag.
Ik kan je zeggen, dat was een eye-opener…en niet altijd gemakkelijk. Want wat ik zie, willen veel mensen niet zien. Het zorgde tot op de dag van gisteren voor situaties waarin ik vanuit de beste intenties mensen wilde laten weten wat ik waarnam, maar dat ik daarmee tegelijk zorgde voor een spiegel waarin velen niet willen kijken. Het heeft me moeite gekost in te zien dat ik hiermee niemand help. Want het voelt als waarom ik hier ben. Dus hoe dan wel?
De oude manieren los laten voelt bevrijdend. Ik krijg ruimte en mag het anders gaan doen. Dat vraagt actie, overdenkingen, een plan en nieuwe doelen.
Een ochtendwandeling helpt daarbij. Ik kijk, zie en krijg bevestiging. Deze vroege ochtend was werkelijk magisch. Het leven is zo prachtig..
Geniet van vandaag, ik wens je een stralende dag! 🤲💫💜
